Snaartheorie

De moderne natuurkunde rust op twee stevige pijlers: de relativiteitstheorie van Albert Einstein en de quantummechanica. Lange tijd lukte het niet om deze theorieën met elkaar te rijmen. Hierin kwam verandering toen de snaartheorie ten tonele verscheen.

Het basisidee van de snaartheorie is simpel. Neem aan dat de elementaire deeltjes waaruit alles in ons heelal is opgebouwd geen puntvormige deeltjes zijn, maar minuscuul kleine trillende snaartjes. Deze aanname maakt het mogelijk om de relativiteitstheorie en de quantummechanica tot een verbazend elegant geheel te verenigen. Bovendien kunnen zo aloude vraagstukken uit de wiskunde en de sterrenkunde worden opgelost. Maar de snaartheorie heeft nog meer onverwachte effecten: nieuwe dimensies en mysterieuze deeltjes, de zogenoemde tachyonen, doen hun intrede. Het leren omgaan met deze verbazingwekkende eigenschappen heeft grote gevolgen gehad voor ons begrip van de natuur.

Uit de inhoud:
- Een begrijpelijke uitleg van de quantummechanica en de relativiteitstheorie
- Waarom snaren in plaats van puntdeeltjes?
- De wonderbaarlijke rol van symmetrie in de natuur
- Denken in meer dan drie dimensies
- De weddenschap van Stephen Hawking