Logboek der aarde

Logboek der aarde

Een logboek of een scheepsjournaal dient voortdurend te worden bijgehouden en een onopgesmukt relaas te geven van wat gedurende de reis voorgevallen is. Ook van de aarde werd een logboek geschreven, en wel op de stenen tafelen van de aardkorst. Maar dit geschrift is deerlijk in het ongerede geraakt. Bladzijden zijn gescheurd en verkreukeld, hele stukken ontbreken en op vele plaatsen zijn de woorden onleesbaar geworden. Tot overmaat van ramp is het gesteld in een onbekende taal, de taal der stenen. Beetje bij beetje heeft de geoloog echter deze taal leren lezen en veel van het geschrift daardoor kunnen ontcijferen. Hem bleek toen, dat er in verhaald wordt over vulkanische uitbarstingen, over het omhoog persen en weer wegslijten van gebergten, over het rijzen en dalen van de zeespiegel, over het uitbreiden en weer slinken van ijskappen, over het verschijnen en weer verdwijnen van woestijngebieden, over het ontstaan van zeebekkens die later weer met puin volgestort zijn. Maar het boeiendste verhaal, dat zich aan de geoloog ontvouwde, bleek te handelen over de meest dramatische gebeurtenis die ooit te boek gesteld werd: de ontplooiing van het leven op aarde. Hierin staat opgetekend, hoe planten en dieren, via allerlei onwezenlijk aandoende vormen, een evolutie ondergaan hebben, hoe zij strijden moesten om zich in stand te houden, hoe zij tijden gekend hebben van overheersing, maar ook van verval en ondergang. Helaas zijn er zeer veel details, die de geoloog voorshands nog ontgaan. Ook de diepere oorzaak van de evolutie ligt voor hem achter een dichte sluier. Desalniettemin blijft hij volharden in zijn streven om in het logboek, tussen de regels door, de aanleiding tot de reis te lezen. Hij wordt hiertoe gedreven door twee algemeen menselijke eigenschappen t.w. een voortdurende hoop op succes en een onverzadelijke nieuwsgierigheid...

Van der Vlerk, Kuenen

nothing

AMA0085

AMA085